یاد تو بر شیشه ی دل یکسره سنگ میزند بر تن تارو پود من عشق تو چنگ میزند بر لب این پنجره ها به آرزو گذشت آه کجایه کار من پیش تو لنگ میزند آه تنها نشان من از تو بهانه ی توست زیبا ترین گل گریه نشانه ی توست چشم من خانه ی توست عمری مسافر این شب بی سحرم از کوچه های خیال تو میگذرم آه بی اثرم فقط آیینه میداند زبان گنگ آهن را کجایه این شب ابری ببینم رویه ماهم را شده ی کابوس شب هایم که بی فانوس چشمانت کجایه جاده برگردم مسیر اشتباهم را دوباره چتر باران را گرفتم بر سره گریه نمیخواهم کسی بیند عروس اشکو آهم را کسی دیگر نمیپرسد در این جاده چه میخواهی که من حل کرده ام در معمای نگاهم را تنها نشان من از تو بهانه ی توست زیبا ترین گل گریه نشانه ی توست چشم من خانه ی توست عمری مسافر این شب بی سحرم از کوچه های خیال تو میگذرم آه بی اثرم